Darbımeseller –V-

Yalan söyle saraylara koysunlar
Doğru söyle dokuz köyden kovsunlar
*
Aşktan var mı kurtuluş,kaçılır mı sevdadan
Ayı kovsan kapıdan düşer imiş bacadan
*
Gökten ne yağarsa edersen eğer kabul
Elbet kuş tersi olur zevkle yediğin mahsul
*
Kim demiş ki olmaz peşrev zurnayla
Konçerto çalar Erbabı zurnayla !
*
Bastırır nasıl olsa deyip acı acıyı
Kaptırmışız düşmana ana üstüne bacıyı
*
Doğrudur evet alet işler el de öğünür
Alet keser parmağı bu sefer el dövünür
*
Bir sürçen atın eğer kesmez isen başını
Başınla buluşturur yolun bütün taşını
*
Bir çiçekle yaz olmaz dedim ona
Bir bahçıvan yetmiyor dedi bana!
*
İki aslan sığamaz bir posta dedi güzel
Çıktı yataktan gitti,içinden çık işin gel!
*
Yük değildir bilirsin hamal olana semer
Eşeğe yetmez gücü döner semeri döver

*
Aşık’ı koy haline aşık halinde gerek
Eğleme ki yol alsın yolcu yolunda gerek
*
Yağıyla kavrulmaktan övünüyormuş madem
Tavaya da eyvallah etmemelidir badem
*
Aç esner, aşık olan gerinir ha gerinir
Esnememiz sınırsız,gerinme seyrek gelir
*
Yemişin iyisini derler ki yermiş domuz
Daha takmadan boynuz yazık domuz oldunuz
*
Yörük atlar artırır bil ki kendi yemini
Sen de uzat sevgilim hadi vuslat demini
*
Namus takviyesine yorma dostu yaranı
Kel sürmez mi başına bulsa eğer dermanı
*
Su uyur, düşman uyur, düşeriz telaşına
Suyu alıp dökeriz biz düşmanın başına!
*
Işık vermez dibine yanan bir mum derlerdi
Ampul nur eder dibi, yaşayıp görselerdi
*
Hain olan saygındır Türklerin ülkesinde
El eder biz buluruz, edenin sayesinde
*
Derdini veren verir elbette sana derman
Yine de aklın varsa geber hasta olmadan
*
Erkekliğin dokuzu kaçmak derler atalar
Bence onda onudur bu sözde bir hata var!
*
İt itin kuyruğuna basmaz diyen atalar
Nasıl hayrete düşer uykudan uyansalar
*
Dokuz yorgan örtsen acın uykusu gelmez
Doyurmazsan karnını laf ile yüzü gülmez
*
Vefa, dostluk boş laflar,dilinde aptalların
Köyü görene kadar dostluğu abdalların
*
Eşek derviş mi olur tekkeye çekmekle taş
Cahil adam mı olur olmakla beldeye baş
*
Zahmet etme sevgilim başım yastık istemez
Meşhur sözdür aç karın yağlı katık istemez
*
Çok değer verdin miydi insan hemen şımarır
Bir kez bindirsen ata abdal kendin beğ sanır
*
Terk etme sevdiğini hemen bir tek kusurda
Abanın kıymetini sen anlarsın yağmurda
*
Sesimiz haini bu yüzden germiş
Aslan kükreyince beygir titrermiş



(SON)

* Sevgili Dostlarım, epey yıllar önce, Türk Halk Edebiyatı ve Divan Edebiyatı ürünlerinde de yer alan darbımesel, ata sözü, deyim ve vecizeleri biraz da mizahi bir anlatımla nazma çevirme hevesim vardı…Tabi bunlara şiir demek doğru olmaz..Atasözlerinin nazım diline çevrilmesi, ya da şiir içinde kullanılması demek daha uygun olur…Sanırım biraz Ziya Paşa gibi hikemi tarzın büyük ustalarına bir nevi öykünme..Öylesine bir heves işte..Bir ağız tatlılığı olması bakımından notlarımız arasında sararıp solmuş bu değersiz çalışmaları sizlerle paylaşmaktan kendimi alamadım..Benim için de bir çeşit nostalji oldu...(VNA)

Vahdet Nafiz Aksu