Vahdet Nafiz Aksu

ANA SAYFABUGÜNKÜ ERZURUMYEREL YAZILAR MAKALE / FIKRA / ÖYKÜ ERZURUM YAZILARI KİTABITÜM ŞİİRLERİM PDF

serbest  şiirlerimheceyle şiirlerim heceyle rübailer sesli şiirlerim resimli şiirlerimşiir sunuları

 

Vahdet Nafiz Aksu

E-KANAL CANLI YAYIN

TRT'DEKİ SÖYLEŞİLERİM

USTALARDAN SESLİ ŞİİRLER

ŞİİR VİDEOLARI -VNA

HER ŞEYİN BAŞLADIĞI ŞEHİR

ÖNERİLER/ETKİNLİKLER

STRATEJİK HEDEFLER

BELGELERLE ERMENİ ZULMÜ

NET KÜTÜPHANE

100 TEMEL ESER

TARİH/ KÜLTÜR SOHBETLERİ

OSMANLI TARİHİ

SARI GELİN KİMİN TÜRKÜSÜ

ERZURUM  FIKRALARI

ÖZGEÇMİŞİM

FOTOBEN

KİTAPLARIM



SÖZÜN SERHADDİ DUA




stratejik araştırma kurumları

araştırmacılar için kaynaklar

Türk dünyası araştırmaları

filozofların fikir dünyası

mevlana ney ve sema

Türk edebiyatı kolleksiyonu

edebiyat söyleşileri

düşünce dergi ve siteleri

e-kitap bankası

altı çizili satırlar

kuran ufku

öğrenciler için kaynaklar

ekovart tv-sanat haberleri

Türk islâm sanatları

kültür ve turizm bakanlığı

kent kent yeryüzü

yapı kredi kültür-sanat

gazetelerin birinci sayfaları

yerel medya

gazetelerin internet sayfaları

bebek ve anne com

gerekli tüm linkler



 
SIK DİNLEDİKLERİM

 




kelâm-ı kibar


 

 

  İletişim Formu


 

bu sayaçtan önceki ziyaretçi:
165900

 

 

Google Site

 

 

 
 
KURBAN İLE KURBAN OLDUN MU SEN

Kınalı bir koç, süslenmiş boynuzlarıyla fakirhanenin kapısını usulca tıkırdattı. Anladım ki evimize bayram gelmiş. Hoş gelmiş, sefalar getirmiş. Gönlümüze yine neşe, huzur, sürur yetirmiş.

İş odur ki, üç yüz altmış beş gün; her saat, her dakika gönül bayram halinde ola. Her nefeste can cananı bula.

Her lahza gönül, gürbüz koçlar misali, her hücresine bir bıçak sala; her zerresini huuu deyip, Mevla’ya kurban kıla. Tabak tabak etlere gönüller sos yapıla, fakir fukara sofrasına itina ile konula.

Büyüklerin haneleri sadece dört gün değil, ömrü billâh yol edile…

Kurban kanı akar akmaz temiz toprağa, ruhlara al al kanatlar takıla… Her dem o kanatlarla ilahi huzura çıkıla.

“Gardıroplar markalı elbiselerle dolu, bayramlık da neymiş” denilmeye, daha arifeden yavrulara cıcık cıcık elbiseler giydirile…“Bayram benim neyime” sitemiyle çoluk çocuğa bir çorap dahi alamayanlar zinhar düşünüle… Fukara evladına giydirilecek bir gömlek bile “Cennet hilati olarak geri gelecektir” böyle biline…

Üç yüz altmış dört gün gurur, kibir, haset pasıyla simsiyah olan gönül aynamız, aman ha dostlar, gözyaşı ve dua ile bir güzel cilalana, siline…

Hiç değilse bir an kurbanlık hayvanın can vermeden önceki bakışlarıyla bakıla, hakkın gözlerine…

“Kanı, eti erişmez” kurbanın hakka… Erişecek olanı bul, takdim et… İki cihanı nurdan kalkanlar ile tahkim et… Nedir o dersen; arın tenden candan, hakka passız, pussuz bir gönül ver. Gönlü sultana sadece dört bayram günü değil, bir ömür ver!

Sevgisi eksik olana sevgi, övgüsü eksik olana övgü, aşı eksik olana aş ver… Et, börek, pide zor gelirse bir ince lavaş ver! Şu karda, kışta, kıyamette odunu olmayana odun, kömürü olmayana kömür ver!

“Bir nefes ötede yârin, kurban ol sen de arın” de, nefsinin kulağına… Vuslat, can vermekledir, şan vermekledir, nam vermekledir… Can ver, şan ver, nam ver yaratana; zindan kıl dünyayı şu iblis alçağına!

Beden nemrutunu şöhret, şan, gurur, kibir limuzinlerine bindirip “Âlem bana kurban olsun” cakasıyla tur atmaktasın, bayram seyran dinlemeyip… Peygamber, kuru hasırlarda uyurdu, sen atlas döşeklerde yatmaktasın…

Menzilin senin cennet-i âlâmıdır? Cehennem zebanilerinin ayak kıltı mıdır? Var sen düşün! Kıldan ince kılıçtan keskin sıratta, nasıl altından kalkabilir ki, elli montofon kurban etsen, bu yükün!

Özü arınmaktır kurbanın; kirden, pastan, kibirden, şirkten… Ey kul! Sen ki firavunlar gibi görkemli saraylarda barınırsın, üç damla kurban kanıyla söyle, nasıl arınırsın!

Ey ayakları cennet ibrişimleriyle bağlı kınalı koçum, vakit saat geldi işte… Zat-ı yegânenin şavkıyla nurlanan gözlerinle… Bakıyorsun şu an gözlerime… Ruhundan kanat tak da eriştir Cenab-ı Hakk’a, dua diye mırıldandığım şu değersiz sözlerime…

Ve gelin kullar ses sese verip şöyle seslenelim Mevla’mıza… Cihan Padişahı Kanuni Sultan Süleyman Han’ın sözleriyle:

KABEDİR KUYUN NİGARA GELMİŞİZ KURBAN İÇİN
DOSTUM ETMEZ MİSİN UŞŞAKI KURBAN VAKTİDİR

(Ey sevgili mahallen Kâbe’dir, kurban için gelmişiz/
Dostum, âşıkları kesmez misin, kurban zamanıdır)

Şimdi de VNA bir sual sormakta sana… Haydi, ver cevabını, al bir hac sevabını:

Bir koç kurban etmek ile bayramı buldun mu sen
Çıkıp arz-ı muallâya seyranı buldun mu sen
Kurban ile boğazlanıp kurban olmaktır bayram
Kurban ile kanatlanıp Mevla’nı buldun mu sen