|
zaman sessizligi seviyor
uzayıp dururken gönül karanlığı
şu bildik mayıs ikindisinde
ağlıyor kuytularda bir çocuk
şafak hasretiyle
vakit akşama döndüğünde
üşüyor nar çiçekleri
su bile içemeyecek kadar
unutacak kadar özlemeyi
zaman sessizligi seviyor
ve geceyi
ve bir de aceleyi
Vahdet Nafiz AKSU
|
