|
Şu an bu adam
bir annenin yumuşak,
eşşis, tarifsiz, sıcaklığı
cenneten indirilmiştir,
iliklerinde daimi ve ısrarlı
soğuklar taşıyan yavrular için.
ve hatta nefeslere
milim milim karışıp
kanımızda daima dolaşan
o sıcaklıktan başka
bir şey değildir hayat...
ve hatta 'özetidir annenin'
şu muazzam kainat
dişin bile ağrıdığında
derin iç çekişlerle inleyip
'Anne' diyorsun ya meleğim,
şu an sana annenden
daha şefkatli bu adam
'Hayatta en çok babamı sevdim'
diyor ya şair...
ben de mırıldanırım bu mısraı
ne zaman hayal kursam babama dair
zayıf omuzlarıma
hayatı yüklediğinde kader
ve yüreğimi doldurduğunda
boğucu hüzünlerle...
yüzümü çeviririm içten
dualar için mevlaya önce
sonra titreyen ellerimi
güçlü elleriyle tutsun
isterim babam
dipsiz kuyulara düştüğünde arabam,
bilirim onun aslan pençeleridir
her defasında çekip çıkaran
şirin tebessümlerle şu an
'Ben de en çok hayatta babamı sevdim'
En çok ona güvendim...
Diyorsun sen de meleğim
şu an sana babandan
daha şefkatli bu adam
Vahdet Nafiz AKSU
|
