|
Çıkardım ellerini hayatımdam
çıkardım gözlerini hayatımdan
kuğu süzülüşleriyle geceyi bölüp
buluyor ellerin ellerimi
ve hatta ellerinin öyküsüdür
yedi kat göğe ulaşan tüm makbul sözler
sabaha her varışımızdaki duada
avuçlarına iş düşer her seher
şikayetçi olduğum demler çoktan geçti
gölgelerin vefakar kardeşinden
ikindi vaktine sığmaz mı sandın sevda
her akşam ısrarla koşan peşinden
o değil mi?
o değil mi?
özenle gecenin böğrüne saplayıp kılıcını
zaferini her şafak bir başka görkemle kutlayan
gözlerini erken yumdun yine
yine uykulara yün döşekler serdin
kayma sırasını bekleyen yıldızlar icin
aralamıştın perdeleri
nefret ediyordu titrek ve güçsüz ışıklar
kırılma vaadine kanan aynalardan
ve sen kurnazca yararlanıyordun
böyle anlardan
yemyeşil nurlar üretip
zifiri karanlıkları alteden gözlerin
nihayet buluyor karanlık mahkumu gözlerimi
Ve ben seherle çözüp kadim ihtilafı
çıkarıyorum ellerini hayatımdan...
Vahdet Nafiz Aksu
Vahdet Nafiz AKSU
|
