Gitmek
Bir umudu ertelemenin adı gitmek
Gitmek geleceğe ödünç vermektir “hal”i
Ve zayıf bir boyna yüklenen
İhanet denen vebali
Taa derinden
Özümsemektir
Gitmek
Gitmek
Arkada bir şey bırakmak değil
Öne almak ihtirasla süslü vesveseleri
Bir gönlü abad etmek delice hayallerle
Dağıtmak isterik kahkahalarla sisleri
Derin bir yürek acısıyla saatlerce süren
Bir kâbusun iz bırakan etkisidir gitmek
Gitmek
Uçsuz bucaksız yolların
Şifrelenmesidir yürekte
Gitmek
Palandöken başında özgür bir duman
Issız ovalarda sessiz bir rüzgar
On dörtlük ayın peçesi bulut
Milyonluk şehirde bir yalnız umut
Gürültü patırtıda sahipsiz sükut
Ve gitmek sanki gelmeye nispet
Ve bir kısmet ki alna yazılı değil
Gitmek, istemez mi sanırsın emek
Gitmek, Sendeleyerek diz üstü çökmek
Gitmek nur yağarken gökten
Çelikten şemsiyelerle örtünmek….
Vahdet Nafiz AKSU
|