|
Yine de
sensizlik öfkeli dolular gibi
yağıp durmada şemsiyesiz başıma
karanlık koymuş ağlayışın adını gece...
ninni söylemeyi unutmuş
bir annenin kucağında yıldızlar
uyanık,kederli ve çok uzaaaaaktalar...
pencereler aralasaydı felek yeşilliklere
gözlerini açınca gördüğün gözlerim olsaydı
saçlarını bir kez salsaydın omuzlarıma
omuzlarım taşırdı dünyayı hiç üşenmeden
hele bir de birlikte uyumalara
vakit kalsaydı
umrunda olmak güzel şey yine de
bir şey ifade etmek imkansızlıklarda
yüz binlerce nefes içinde bir tek soluk
bir tek tebessüm milyonlarca kahkaha arasında
bir kısa iç çekiş, sessiz ve nedensiz ağlamalarda…
umrunda olmak güzel şey yine de
gerisi vallahi umrumda değil
Vahdet Nafiz AKSU
|
