Yarenlik
Parmaklarımın arasından
Tarifsiz bir aceleyle kayıp giden
Erzurum taşı şu yadigar tespihin
Sihrine kapıldığım günden beri
Avuçlarımdan bakar dünyaya
Kara gözlerin
Parmak uçlarımla geliştirilen
Bu alışılmadık ünsiyet
Zikrin taaa kendisi olsa gerek
Bakın şu kapkara taşların
Ellerime ettiğine
Yapıştırdı gönlümü
Bir parça kağıt gibi
Gönlünün eteğine
Bazen uyuşmuş
Ve karıncalar doluşmuş
Narin bir parmak ucunun
Kapkara taşlara dokunuşunun
Farkı yoktur bilirmisiniz
Sevda ve şehvetle titreyen
Dudakların buluşmasından
Ayrılık ipin kopmasıyla başlar
Toplanması muhal dağılan tanelerin
Ancak bir seher vakti bulunur izleri
Gecelerde kaybolan divanelerin
Hey gidi hey karanın egemenliği
Hey gidi aşk denen güzel şey
Seher olmak üzre hadi
Başlatalım yarenliği
Erzurum, 12.07.2004
Vahdet Nafiz AKSU
|