Yani Sabah
Sel olmayı seven sularla buluştuk
Bulutların öfkesinden çekinmeyerek
Can, sıkıntıyla barışmış, keder bizden biri
Göz dikmişiz neşenin sarp kayalıklarına
Şu cilveli akşamın en hüzünlü deminde
Kapanmışız karanlığın ayaklarına
Can dudağa tutunmuş kalmış
Geceden biraz önce, akşamdan biraz sonra
Ak alnımızda ihlâssız secde kırıntıları
Bir titreyiş kaplamış serin suları
Biri kaşlarını çatmış, nedeni gerçekten meçhul
Makbul bir söz bulamayıştan sekteye uğramış dua
Eller, çoktandır avuç olmayı unuttu gülüm
Parmak uçlarımızla dikenlerin sevdası
Sözü şiir yapmaya yetmez bilmez misin?
Bilmez misin hiç bitmez, ellerin
Avuç olma hülyası
Hangi rakkaseyi bekliyor meydan
Hangi çalgıya nasip bu fersiz soluk
Sarhoşluğumu hoş gör diyor
Uçsuz bucaksız bir deniz
Zifiri karanlıklara oluk oluk
Seherler dökülüyor
Vahdet Nafiz AKSU
|