|
Yani Ben
hiç asmadığın bir tablo duvarlarına
tuvaline uğramayan renk cümbüşü...
ve gönlümün ebemkuşağı
öylece sahipsiz asılı
gök yüzüne
yaprağını hiç kıpırdatmayan rüzgar
toprağının yarıklarından
hiç sızmayan yağmur
tarlana hiç ekilmeyen
bereketli tohum
sessizlik orkestralarına
yazılan beste
bir çift kulak bulamayan
öksüz ve yalnız seda
ebedi ve ezeli sükut
bir tek harfe bile hasret anlam
bir sözcüğe bile rastlamamış mana
hiç bir cümlede kullanılmamış virgül
bir gül ki dikensiz, kalkansız
bin bir tabyayla sarılmış
surlarla örülü bir yüreğe
güçsüz ordularla hücum eden
beceriksiz bir kumandan
mengenelerle ahbap bir can
prangalara teslim yürek
milyonlarca zincir,binlerce kürek
ve can çekişmekle meşgul bir heyecan
gözlere geri dönmek isteyen,
kirpiklere asılı iki damla yaş
omuzlar üzerine zorla tutturulmuş
bir baş
işte böyle bir şey hayat
arkadaş!
Vahdet Nafiz AKSU
|
