Sen Diyordu Sevgili
Deprem
Yerle bir etmişti şehri
Bir tek ev kalmıştı ayakta
Pencereleri aşık gözler gibi
Davet ediyordu
Beni
Nuh tufanı kopmuştu yeniden....
Sular üst üste binmişti yine
Ellerini uzatmıştı biri
Peygamberi bir şefkat vardı sesinde
Gemiye çağırıyordu beni
Dağları savuruyordu
İsrafil'in suru
Kulaklarıma
Pamuklar tıkıyordu biri
Titrek dudaklarıyla öpüyordu beni
Atom yağıyordu
Hiroşima'ya
Bir kişilik sığınak vardı yakında
O cehennemi telaşta
Bana vermek için yerini
Hadi gel diye sesleniyordu biri
Usulca sığınağa götürüyordu beni
Mahşer yerinde tüm insanlık...
Ana çocuğundan habersiz
Ben ben ben diye bir uğultu
Heyy sen diyordu biri...
Seviyordu beni....
Vahdet Nafiz AKSU
|