|
Perde
Solgun, titrek, yorgun bir nur..
Her seher konuğudur gönlümüzün
Daha görülmemiş bir hayal
Ruhumuzun rahmine düşmemiş bir düş
Daha tasarlanmamış bir hüzün...
Dudaklara musallat kalleş bir gülüş...
Karanlıkların yavrusu bir titrek ışık
Bir belirsiz kırılış, bir hafif dökülüş
Eşiklerde sabahlayan ürkek bir aşık...
Boşluklarda kucaklaşıp sonra kaybolan
Sesler ve titrek nurların gittiği yerde
Aşkı alnından öpmeye hazırlanan
Şehvetli dudaklara verdiğimiz
Yürekler dolusu selam
Ve kendiliğinden
Açılan
Binlerce kapı
Tatlı bir mahmurluk gözlerde
Ve yönetmenden
Kesin bir emir:
Perde.....
bulamayız bazen
Vahdet Nafiz AKSU
|
