|
O An Bir Türlü Gelmiyordu
Aşk, gözlükleriyle bile göremiyordu
Şuh rakkaselerin diz vurduğu çardakta
Arz sarsılmamak için direniyordu
Bir damla bile kalmamıştı bardakta
Bade tükeniyordu
Kızgındı meyhaneci, küskündü hatta
Mihnet şimşekleri çakıyordu
Nisan yağmurları beklediğimiz göklerde
Bir ufak hatır bile saymıyordu bulutlar
Arap kızı sahiden camdan bakıyordu
Kan çanağına dönmüş uykusuz gözler
Bir vefa suçlusuna mezarlar kazıyordu
Merhameti meze yapmış bakışlarıyla
Sevgili önümde tökezliyordu
Aldanmalara talimli yorgun yüreğim
Müteyakkız gamzelerden hileler seziyordu
Sevgili diyordu ki..söyleyeceğim....
Bir türlü söylemiyordu...
Bir türlü söylemiyordu...
Ki söz aşkın ta kendisi olmuştu o an
Doruktaydı heyecan
' o an '..bir türlü gelmiyordu...
Vahdet Nafiz AKSU
|
