Nöbet Tutanağı
susamış bir adamım gecenin yarısında
akşam suyla küsmüşüm ama
bardakla kavgam var taa ikindiden
bir çare gelmiyor aklıma
ateşim yükseldi yine
yine başladı sayıklamalar
gah düğün evinde def sesleri
gah ölü evinde ağlamalar
yıldızlara kara perdeler çekmiş
ışıkla aramı bozan felek
iblis toplamış tayfasını
aralamakta perdeleri
gülümseyerek
üstelik dualarım aminle dargın
parolalar sormada alnıma seccadeler
uğultular,iniltiler,feryatlar
hepsi kolkola gecedeler
güneş yükselirdi şu mendebur ufuktan
çekilirdi şu alçak karanlık...
kaldırsaydı başını seher
hele birde aralasaydı gözerini
yeşil nurlar kurtulurdu
prangalardan...
Vahdet Nafiz AKSU
|