Gece ve Seher
göz kapaklarımın arkasındaki dünyadan
süzülüp yer yüzüne düşenlerdensin sen
ey vedalaşma anlarının yetim çocuğu
ölümlere paydos derim yemin olsun
meşrebimce bir kez gülümseyiversen
fanilik ikliminin ılık rüzgarlı baharında
açsın diye çiçekler vermeseydin son nefesini
yedi kat göklerde cümle melekler
okutuyor olacaktı cümle ervaha
ebediyet alfabesini
şimdi sen ve ben şu pencerenin arkasından
mahmur ve hüzünlü gözlerimizi kısarak
şaşkın ışıklara yol gösterirken
dost geceler veda şarkıları söyler
her seher hıçkırıklarla ağlayarak....
Vahdet Nafiz AKSU
|