|
Ferahlık
Minnacık ellerinin içinde açmıştı
Çiçek olmaya heveslendiğinde yüreğim
Bütün evrene bahar gelmişti o gün
Bütün evrene hazan gelse bu gün
Üzülmeyeceğim
Yeşil gözlerinin içinde yanmıştı
Işık olmaya heveslendiğinde gözlerim
Bütün yer yüzüne nurlar inmişti o gün
Bütün yer yüzünü karanlıklar sarsa bu gün
Üzülmeyeceğim
Kanat çırpıp duran yüreğine konmuştu
Allı turnalara heveslendiğinde gönlüm
Bütün gökleri kuşlar sarmıştı o gün
Bütün kuşları avcılar vursa bu gün
Üzülmeyeceğim
Faniliğe meydan okumuştu bir ikindide
Ezel yollarının susuz yolcusu canım
Ölüm köşe bucak saklanmıştı o gün
Azrail kapı komşum olsa bu gün
Üzülmeyeceğim
Zaman tezgahında dokumuştu güvey elbisemi
Felek elleriyle donatmıştı vuslat otağını
Tefler çalmıştı melekler orkestrası o gün
İblis ney üflese meyhanemde bu gün
Üzülmeyeceğim
Vahdet Nafiz AKSU
|
