|
Göç Senfonisi
Sakındığı köşklerini açtı düşünmeden
Kırk yılda bir gelen konuğuna
Hiç alışamamıştı ama hiç
Geçen zaman içinde
Yokluğuna
Bir şeyler vermek diledi geliş müjdesine
Bir sille yedi ki sorma gelişin ta kendisinden
O yüzden unutkanlıkları kutsadı
Sevdi ihmal edişleri o yüzden
En büyük devlet bildi bir anlık gafleti
Kırkladı göz yaşlarıyla baş koyduğu yastığı
Ne kir kaldı göğün yedi katında
Ne bir zerre leke yerin yedi kat dibinde
Epey günler geçirdi epey
Aşkın sonsuz saltanatında
Bir cılız naralanmaya şiir dedik, izin verdi
Sizin ulaşılmazınızla sehpaya çıktık biz
Geceler boyu sürüp giden yolculuklarda
Deli gömleklerine hiç yabancı değiliz
Yolcuysak eğer …ve …
Dağarcık taşıyorsak sırtımızda
Başımız dağarcığımız için
Aşımız kaselerinize kurban
Tutun ellerimizden tutun
Çekip gidelim buralardan ….
Vahdet Nafiz AKSU
|
