Ayrılık, Sen ve Şehir
sanırdım melekler görünmez gözle
yoksa ermişmiyim, perde mi kalkmış
karşımda duran kim bu güzel yüzle
şu önümden geçen cennet yolu mu
yıldızlar göklerden yere mi akmış
omzumdaki gölge, yarin kolu mu
ayrılık zehirdir denmişti bana
gurbeti sevgili koluna takmış
neden peki hasret kastetmez cana
nereye akıyor söyle bu nehir
su kum ile dargın, arkından bıkmış
yalnızlık soluyor milyonluk şehir
Vahdet Nafiz AKSU
|