Telaş
Tanıdık yüzler gittikçe eksiliyor
Bir şeyler aksıyor kavşaklarda
Durakları hazetmiyor otübüsler
Alışılmadık bir telaş var
Sokaklarda
Divaneleri çıldırmış şehrin
Gariplerin hepsi zilzurna
Meyhanelere vurulmuş kilit
Saki işi bırakmış oluruna
Kalın miyop gözlükleriyle
Vitrinleri seyreden bir adam
Homurtusuna Aldırmıyor
Tezgahtarın
Ne kadar tanıdığı varsa şehirde
Hepsine bir şeyler ısmarlıyor
Annesi geliyor sonra aklına
Ağlıyor
Kopuk mevzuları ard arda getirip
Şiir söylüyor şair
Kalabalıklar çekiliyor zihninden
Elinden düşüyor kalem
Devran yine aynı devran
Alem yine aynı alem
Vahdet Nafiz AKSU
|