Ümit
Gah can olmuş sunduğum armağan
Gah ciğerim asılmış gözlerine
Soğuk bir kış akşamüstünde
Şarap kılmışım kanımı
Konuklarıma
Ateşe tapanlar gibi meclis
Ateşin ta kendisi saki
Aleme çökmüş ki bir sis
Ufukta nurdan bir levha
Hüvelbaki
Sehere erişmez bu hasta
Yasta o yüzden insanlık
Kefeni dokur durur asırlardır
Şuracıkta bir yerde İdris
Gaddar bir melek gibisin
Gözyaşlarının kıdemli sultanı
Ya bu kurban alış neden, neden
Hani gömmüştün savaş baltanı
Büyü reddedilmemiş olsaydı eğer
Büyücü olmak isterdi gönlüm
Gülüm dikenlerine çakıldı gözlerim
Evvel gözlerimi teslim aldı ölüm
Kış olmasına rağmen mevsim sevgilim
İlkbahar niyetine attım tüm tohumlarımı
Ve gülün açmasından hiç ümitsiz değilim
Vahdet Nafiz AKSU
|