Seviyorduk
…..
Suskunduk hatta
Sözlere emanet edilmeyecek derin bir şey…
Derin bir şey…. vardı yürek hizamızda bir yerde
Kavşakta zorla durabilmiş dudaklar taşıyorduk
Hüzünlü gülümseyişlere ayrılıklar yüklüyorduk
Alışıyorduk…
Buluşmaların yakıcı ayrılıklar üretmesine
Soluksuz kalmalara gönüllü rıza gösterip
Kavuşmalara esrarlı inatlarla set çekiyorduk
Konuşmanın tam da gelmişti zamanı
Susuyorduk…
Çocukça hislerle çoğu kez coşuyorduk
Koşuyorduk sevdalara ışık hızıyla
Sevdasızlıklarla oynaşıyorduk
Bir büyük aşkı, aşkı inkar ederek
Yaşıyorduk
Bir düşten ibaretti bir büyük sevda
Yetim bir çocuk başı okşar gibi
Şefkatle okşuyorduk
Yorgunduk hatta
Sırtımızda bütün günahkar aşıkların yükü
Yüce palandökene tırmanmış gibi bir akşam vakti
Rüzgar uzak bir diyarın kır çiçekleriyle öpüşüp gelmiş
Ufkun arkasında biliyorum,biliyorum gizlenmiş gözlerin
Gecenin sessizliğinden ürküp sehere sığınan canlar
Gözlerinde gözlerinin feri ve dillerinde senin sözlerin
Ve biz,yani sıradan ve sevdalı binlerce can
Yüreklerinde coşkulu, taşkın bir heyecan
Senin sözlerinle konuşuyorduk….
Vahdet Nafiz AKSU
|