|
Kara Gözlerinde
beş yıldızlı bir ayrılığın tam ortasında
hüzünle kardeş kardeş yatıyorduk
istanbulda bir otel odasında
ellerini gördüm ellerime uzanmış
karanlığa alışınca gözlerim
anladım ki gözlerin gece kadarmış
uykuları gizlemişsin sıcaklığımda
düşlerine gül kokusu serpmişsin
dikenler bitmiş yüreğinde
kalbine her uzaklığımda
kâbuslara geçit vermiş perdeler
soluksuz kalmışsın geceler boyu
hasretten nefes alamadığımda
sen ben ve hudutsuz sırlarıyla gece
buluştuk gözlerinin derinliğinde
koynuna almıştın ayı gizlice
ufukta güneş yükseldiğinde
Vahdet Nafiz AKSU
|
