|
Diyordu ki
Diyordu ki geceler ne kadar amansız
Dermansız bakışların sınırsızılığında...
Gözleri kör olmuştu zamanın
Sabaha çıktığında
Diyordu ki soğuk bir kışın kuşluk vaktinde
Dualarımın keser yolunu bin bir sebep
İkindilere hasret türküleri söylerim o yüzden
Dinleyen gölgelerdir sözümü hep
Ve deli fermanlarını alan elimden
Sehpalara çıkarılmış hayallerim yine
Meğer mahkumiyet alan benmişim
Yedi kat göğe kurulan mahkemelerden
Celladı irademle seçmişim
Urganlar örmüşüm kelimelerden
Diyordu ki ölüm ateşli bir dudağın son busesi
Yahut bestesi şımarık bir sessizliğin
Nihayet duymuştu özlediği sesi
Sağır olmadan biraz önce
Vuslattı adı çaresizliğin
Vahdet Nafiz AKSU
|
