Soğuk ve Karanlık
soğuk ve zifiri karanlık bir gecede
daha ayak basılmamış karlar üzerinde
nefesinle yüzünü ısıtarak yürüyorken
bir hayalin parlak kıvılcımları çakar
sakin bir rüyaya hazırlanan gözlerinde
gördüğüm sen misin: / seherin ıssız ve sessiz
kimsesiz bir deminde ufuklara gamze vuran
zamanın tahtı önünde el pençe divan duran
siyah gözleriyle zifiri karanlıklara rakip
aydınlık yüzüyle mehtabın taaa kendisi...
gördüğün ben miyim: / buz tutmuş pencerelerde
iki eliyle perdeyi aralayıp bakan yollara
bir hayalin sınırlı çerçevesine sığmayan
karanlıkların korkunçlaştırdığı gecelerde
sessiz bir kararlılıkla için için ağlayan
ve bin bir mana yükleyen yalancı masallara...
Vahdet Nafiz AKSU
|